Hani bazı anlar vardır hayatta; ne olduğuna ana dair
fikirlerin netleşemediği... Bazen çok iyidir bu!
Kendi içinde çelişkisi olmayanın sorgulama ve gelişme
yeteneği körelmiştir çünkü. Hayat bir şekilde rutine oturmuş, yaşamı meziyet
haline getiren prensipler sabitlenmiş ve gelişim tamamlanmıştır ruhta ve bedende…
İşte tam bu anda gelişim tükenmiş, geleceğe dair içerikler anlamsızlaşmış ve
hayaller bitmiştir.
Bu süreçte öncelikle derin bir nefes alıp, yaşam anına
farklı bir açıdan bakmak gerektir... Malum, farklı açıdan asla aynı görünmez ne
cisim ne de gölge… Dost gördüğün ile düşman sandığın bir anda farklılaşır; sert
sınırlar yavaşça kaybolur, olumsuz sandığın aslında bir ümit tohumudur yavaşça
yeşerip mahsule dönüşecek.
-->
Unutulmamalı ki aslında her seçiş, bir vazgeçiştir nefes
aldıkça…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder